Ugalkortasun baxu iraunkorrak eta bizi-itxaropenaren gorakadak, Espainian eta mendebaldeko herrialde gehienetan, populazioaren zahartze-prozesua (erlatiboa eta absolutua) bizkortu du, gizateriaren historian inoiz ezagutu gabeko mailetaraino. Gurea bezalako gizarteetan, eraldaketa hori larriagotu egiten da baby boom-aren belaunaldiak zahartzarora iristean. Horrek guztiak kolokan jar dezake ongizate-estatuaren iraunkortasuna, baliabideak belaunaldien artean modu solidarioan banatzen dituen erakunde-engranajea, kotizazioen, zergen eta transferentzien bidez.
