Fibrilazio aurikular ez-balbularra duten paziente geriatriko instituzionalizatuen erronbotikoaren aurkako tratamenduaren ebaluazioa
Urtea:
2021
Egilea: Javier Alaba-Trueba , Enrique Arriola-Manchola , Alexander Ferro-Uriguen , Idoia Beobide-Tellería , Silvia Martínez-Arrechea
Imagen:
Revista:
Farmacia Hospitalaria 2021 Evaluación del tratamiento antitrombótico en pacientes geriátricos institucionalizados con fibrilación auricular no valvular l Vol. 45 l Nº 4 l 170 - 175 l
Laburpena
Helburua: fibrilazio aurikular ez-balbularra duten paziente instituzionalizatuetan erronbotikoaren aurkako tratamendu mota eta haren konplikazioak aztertzea eta k antitibitamina motako medikamentuekin egindako kontrol antikoagulatzailearen maila ebaluatzea da lan honen helburua.
Metodoa: zazpi zentro gerontologikotan 2016an egindako jarraipen prospektiboaren behaketa-azterlana. Fibrilazio aurikular ez-balbularra duten egoiliarren kasuan, ezarritako erronbotikaren aurkako terapia eta gorabehera enbolikoak, hemorragikoak eta hilkortasuna baloratuko dira. K antibibitaminarekin antikoagulatutako egoiliarren kasuan, antikoagulazioaren kontrola neurtu zen, eta kontrol txarra izango zela kalkulatu zen Rosendaalen metodoa < % 65 bazen edo tarte terapeutiko zuzeneko denbora < % 60 bazen.
Emaitzak: aztertutako 699 egoiliarretatik, % 20,6k fibrilazio aurikular ez-balbularreko diagnostikoa zuten, 85,83 urtekoa batez beste. Arrisku kardioenbolikoa handia izan zen (CHA2DS2-VASc batez beste 4,79), baita hemorragia-arriskua ere (HAS-BLED batez beste 3,04). % 50 antikoagulatuta zeuden, batez ere k antibibitaminarekin, eta horietatik gutxienez % 56 ez zeuden maila terapeutikoaren barruan. Egoiliarren % 16k ez zuen erronbotikaren aurkako terapiarik agindu, eta horien artean mendekotasun funtzional eta kognitibo handiagoa eta adin aurreratuagoa nabarmentzen dira. Kausa kardiobaskularreko ospitaleratzeen eta odol-jarioen maiztasun handiagoa aurkitu zen egoiliar antikoagulatuen artean, baina ez zen alde nabarmenik egon.
Ondorioak: fibrilazio aurikular ez-balbularrarekin instituzionalizatutako paziente geriatrikoen erdiak antikoagulatuta daude, heren bat antiagregatuta eta batzuk tratamendu antitrombotikorik gabe, eta ikusi da funtzionaltasuna murriztu ahala estrategiak desintentsifikazio terapeutikoaren ildotik doazela. K antibibitaminaren bidezko kontrol antikoagulatzailearen maila ez da egokia kasuen % 56tan; beraz, ezinbestekoa da denbora maila terapeutikoan monitorizatzea, tratamendua optimizatzeko, beharrezkoa denean.
Alaba-Trueba J, Arriola-Manchola E, Ferro-Uriguen A, Beobide-Tellería I, Martínez-Arrechea S. Evaluación del tratamiento antitrombótico en pacientes geriátricos institucionalizados con fibrilación auricular no valvular. Farm Hosp. 2021;45(4):170-5.
