Iraupen luzeko zainketen etorkizuna Covid-19ren krisiaren aurrean

Mayte Sancho eta Teresa Martínez España 2021 txostenaren 5. kapituluaren egileek, testu honetan, iraupen luzeko zainketen etorkizuna aztertzen dute COVID-19aren krisialdiaren aurrean. Izan ere, krisi horrek zainketa-sistema hauskorra ikusarazi du, mendekotasun egoeran dauden biztanleen egungo premietara ez egokitua, bai eskaintzen dituen laguntza- eta arreta-ereduei dagokienez, bai hura erabiltzen duten pertsonen lehentasunetara eta nahietara egokitzeari dagokionez.

Azterketa labur hori, batez ere etxez etxeko eta egoitzako zerbitzuetan ardaztuta, iraupen luzeko zainketen etorkizunari buruzko proposamen batekin batera dator, esparru etikoan zein nazioarteko esperientzietatik eta ikerketa akademikotik sortutako ezagutzan oinarrituta.

Etxeko inguruneko zaintza-eredua birformulatzeko, hainbat ekintza egin behar dira: gizarte-zerbitzu publikoen kudeaketa-eredua aldatu behar da, eta zaintzako profesionalen zeregina biraztertu behar da, haien lan-baldintzak prestatzeko, laguntzeko eta duintzeko prozesu zabala behar baitute.

Egoitza-arretari dagokionez, egileek adierazi dute gure inguruan urteak daramatzagula ospitale- eta hotel-ereduen artean, eta aldaketa-prozesu horretan aitortu behar dela etxebizitza kontzeptua, housing paradigmaren inguruan, izan behar dela eraldaketa-ibilbide konplexu horren buru. Pertsonek etxean egon nahi dute, eta "etxean ez bada, etxean bezala". Egoitza-zentroak etxeko inguruneetara hurbilduko dituzten ingurumen-aldaketek eta antolamendu-eraldaketak zaintza ulertzeko beste modu bat erraztuko dute, eguneroko bizitzan eta jarduera pertsonentzat zentzuz pertsonalizatzean ardaztuta.