Herritartasun aktiboa: adinkeriari erantzutea, adinekoen eginkizun sozialetik abiatuta

Adinagatiko diskriminazioa XXI. mendeko erronka handienetako bat da gaur egun, are garrantzitsuagoa covid-19aren krisiaren ondoren gertatutakoaren ondoren. Pandemia horrek areagotu egin ditu adinekoen aurkako bazterketa eta aurreiritziak, eta handitu egin da belaunaldien arteko aldea. Osasunaren Mundu Erakundearen arabera, funtsezkoa da adinagatiko diskriminazioari heltzea berdintasunezko mundu bat sortzeko, non gizaki guztien duintasuna eta eskubideak errespetatu eta babestuko diren.

Kapitulu honek erronka hori aztertzen du, zahartzearen inguruko politika publikoen aldaketa garrantzitsua dakarrena. Izan ere, ongizatean eta babesean oinarritutako planteamendu batetik, ardatz estatiko gisa, autonomia, kide izatea, inklusioa eta herritartasun aktiboa nozioetan oinarritutako politika birplanteatzera igaro behar dute.

Azken kontzeptu hori zahartze aktiboko politiketatik sortzen da. Politika horiek arreta jartzen dute adinekoen eskubideetan, gizartearen subjektu aktibo diren aldetik, eta testuinguru sozialean, non adineko belaunaldi berriek eginkizun berriak betetzen dituzten eta espazio berriak hartzen dituzten, identitate indibidualari eta berdintasunezko tratuari eustea eskatuz.